1. Przede wszystkim…
…należy zmienić nastawienie młodych. Punktem wyjścia powinno być zrozumienie i pojęcie sposobu tłumaczenia sobie rzeczywistości przez młodzież. Dochodzenie do prawd, umysłowej konsumpcji otoczenia i tworzenia jego odbicia w młodych umysłach. Z całą pewnością uciec należy od ignorowania i lekceważenia tych mechanizmów. Widoczne w medialnym przekazie wyśmiewanie czy obrażanie przynosi odwrotny skutek od zamierzonego. Niebezpiecznie jest również przybieranie pretensjonalnego, a niekiedy i oskarżycielskiego tonu wobec młodszego pokolenia.
2. Praca
Obecna sytuacja jednoznacznie ukazała skutki zmniejszenia pozytywistycznego wysiłku w formowanie europejskich postaw „na samym dole”: w szkole podstawowej w małej miejscowości, bibliotece szkoły średniej w mieście powiatowym czy gminnej świetlicy. Samozadowolenie, czasami spoczęcie na lurach stworzyło – szczególnie w okresie dorastania, a więc wchodzenia w intelektualną dojrzałość – pewną pustą przestrzeń, która zaczęła być wypełniania przez inny punkt widzenia. Nie ma ucieczki od monotonnej, ciężkiej, systemowej pracy na rzecz zrozumienia co znaczy być Europejczykiem. Entuzjazmu ani zaangażowania nie zastąpią ani programy nauczania, ani kampanie społeczne, ani tablice z informacją o lokalnej inwestycji. Te stanowią jedynie uzupełnienie treści, rzeczowe potwierdzenie stanu wiedzy i świadomości.
3. Dialog
Wielokrotnie przytaczano zarzut o poczuciu braku uwagi o tematyce europejskiej w kontekście edukacyjnego i społecznego zaangażowania młodzieży. Co więcej, forma komunikacji polegała na jednostronnym przekazie. Brak możliwości konfrontacji wątpliwości, krytycznych uwag tylko je wzmacniały. Może warto w ramach metod upowszechniania wartości europejskich, obok prezentacji pozytywnych aspektów dać możliwość wypowiedzenia się i dokonania oceny, w tym surowej, uczestnikom. Zapytać o wątpliwości i własne pomysły. Wysłuchać i wytłumaczyć.
4. Jakość
Nie da się zbudować świadomości i zdolności do percepcji bez podstawowej wiedzy. Ankiety niejednokrotnie powiązały edukacyjne braki ze stereotypami. Nieustanne zawirowania polskiego systemu oświaty, ograniczenie społecznych aktywności proeuropejskich z pewnością nie wpłynęły na poprawę jakości nauczania, nie zwiększyły też kompetencji i umiejętności serca systemu – nauczycieli. To oni powinni stać się odbiorcą i jedną z ważniejszych części systemu uświadamiania i lepszego rozumienia Unii przez młodych Polaków. Bez ich zaangażowania nie będzie to możliwe. Przedmiotem szczególnej troski winno być to, aby sami czuli się w tematyce komfortowo. Byli jego świadomą i przekonaną częścią.
Źródło zdjęcia: Ręka zdjęcie utworzone przez rawpixel.com – pl.freepik.com
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.